poniedziałek, 3 marca 2014

Samotność.

Usiadła cicho w kącie
Popychana przez życie
Wyśmiewana przez los
Bezgłośnie łkała

Powracający smutek
Przygnębienie
Nie miała nikogo

Cząstka jej
Dająca miłość
Już dawno ją opuściła

I została tam
Sama
W ciemności i żalu
Przez nikogo nie zauważona

Ostatnia łza
Otarła oczy
Przywdziała maskę
I ruszyła w świat

Dając radość
Zrozumienie
Szczęście
Nie dając miłości


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz