Trochę nie najlepiej
Trochę źle
Trochę żałuję słów, które wypowiadałam
                                     trochę na marne
Trochę mi ciężko
                   Trudno mi trochę
I trochę nikt mnie nie broni

Trochę odbiera chęci i siłę

I zostaje mnie
Tylko trochę

Chciałabym
Zapomnieć złe
zapomnieć zło..
Chcę.

Nie pamiętać tych nocy
I koszul od łez mokrych
I oczu piekących
Oczu spuchniętych

Chciałabym moje obietnice
Spełnić
Chciałabym obietnice obiecane
Ujrzeć spełnione

Chciałabym szczęście posiąść
Lecz posiąść w pełni nie mogę

Bo moja trawa zawsze zielona w innym miejscu niż powinna...

Smutno
Pusto
Przykro

         doskonale odczuwam niedoskonałość bytu

Ludzkiego
Mojego

        doskonale wiem, że niedoskonałe są zakończenia

Moje
W których jak dziecko pokładam
                                       nadziei pokłady

Gdybym chciała pisać dramaty
To bym pisała
I pisałabym
Ale nie piszę
                          bo nigdy nie lubiłam dramatów

Jak to jest
Że jesteś tak blisko
A nie mogę mieć Cię obok?

Jak to się dzieje
że tęsknię za Twymi oczami
gdy tylko mrugniesz

Jaka siła sprawia
że tak długo
nie mogę
Cię zobaczyć

Czemu tak boli
świadomość
że zobaczę Cię dopiero
jutro.

Dlaczego tak często
Gdy jesteś
To już czuję
Że nie będzie Cię za chwilę

Dlaczego poczuję się
jak w więzieniu
Gdy w miesiącu
kwitnienia kwiatów
znikniesz na tyle nocy

Czemu łzy ogrzewają me policzki
na myśl o tym
jak wielką miłością Cię darzę

Dlaczego tyle pytań
z nami się wiążę
A nie potrafimy
odszukać odpowiedzi?