Mała rzecz.

Podeszła do małej bezbronnej dziewczynki
Uśmiechnęła się do niej
Otarła łzy rękawem
Odeszła

Minęła starszą Panią w kościele
Podała rękę
Mocno chwyciła
Sprowadziła ze schodów
Odeszła

Odprowadziła pod blok
Rozmawiały
Przytuliła ją, powiedziała tak ważne słowa
Odeszła

I odchodząc wspominała każdą dobrą chwilę
Których mogło być więcej
A jej serce napełniało się dobrem

I pisała wiersze
Przy których ludzie płakali
I choć tego nie zamierzała
Uszczęśliwiała

I słuchała
Mówiła
Po prostu kochała


I tą miłością wywalczyła
Ten jeden
Piękny i niepowtarzalny
Uśmiech..